κατιλιγγιώ

κατιλιγγιῶ, -άω (Μ)

(επιτ. τ. τοὺ ιλιγγιώ*) καταλαμβάνομαι από ισχυρὸ ίλιγγο, από σκοτοδίνη.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)-* + ἰλιγγιῶ «έχω ιλίγγους»].